Mieszkańcom Niziny Chińskiej przez okres bardzo wielu wieków zagrażały najazdy koczowników z północnego zachodu. Usiłowali się oni odgrodzić od nich budując Mur Chiński, który jest potężnym systemem fortyfikacji o długości około 2400 kilometrów, niestety nie sprawdził się on w tej roli. Z czasem Chińskie wpływy zaczęły przenikać na wschód i na zachód, aż w obecnych granicach państwa znalazły się rozległe i słabiej zaludnione obszary Chin Północno-Wschodnich i Zachodnich, gdzie znajdowały się wielkie pustynie, stepy oraz niedostępne góry. Na północ od Niziny Chińskiej położone są chiny północno wschodnie, między Rosją, Mongolią, Koreą i Morzem Żółtym. Ich wschodnia część nazywana jest Mandzurią obejmuje Nizinę Mandżurską oraz otaczające ją góry Mały Chingan i Changaj. Niektórzy zaliczają ją czasem do Chin Wschodnich. Jest to część gór, w których panuje klimat umiarkowany chłodny, choć czasem docierają tu jeszcze wpływy monsunu. Sorgeo i proso to najczęściej uprawiane zboża. Gęstośc zaludnienia jest duża i na nizinie przekracza 100 mieszkańców na kilometr kwadratowy, a na niektórych terenach nawet jest dwa razy większa i wynosi ponad 200 mieszkańców na kilometr kwadratowy. chińczycy zamieszkuja w większości te tereny, jednak sporo jest także Koreańczyków i Mandżurów. We wschodniej części Chin leża ogromne złoza węgla kamiennego, rud żelaza i manganu dlatego też wybudowano tu liczne kopalnie, stalownie, zakłady przemysłu maszynowego i chemicznego oraz huty.